A+
A++
T
E
T-E
17:1 เสบียงกรังหน่อยหนึ่งพร้อมกับความสงบ ดีกว่าเรือนที่มีเครื่องสักการบูชาเต็มพร้อมกับการวิวาท
17:1 Better is a dry morsel, and quietness therewith, than an house full of sacrifices with strife.
17:2 ทาสที่เฉลียวฉลาดจะปกครองบุตรชายผู้ประพฤติความละอาย และจะได้ส่วนแบ่งมรดกเท่ากับพวกพี่น้อง
17:2 A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren.
17:3 เบ้ามีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ และพระเยโฮวาห์ทรงทดลองใจ
17:3 The fining pot is for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
17:4 ผู้กระทำความชั่วฟังริมฝีปากเท็จ และคนมุสาเงี่ยหูแก่ลิ้นเหลวไหล
17:4 A wicked doer giveth heed to false lips; and a liar giveth ear to a naughty tongue.
17:5 บุคคลที่เย้ยหยันคนยากจนก็ดูถูกพระผู้สร้างของเขา บุคคลที่ยินดีเมื่อมีความลำบากยากเย็นจะไม่มีโทษหามิได้
17:5 Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: and he that is glad at calamities shall not be unpunished.
17:6 หลานๆเป็นมงกุฎของคนแก่ และสง่าราศีของบุตรคือบิดาของเขา
17:6 Children's children are the crown of old men; and the glory of children are their fathers.
17:7 วาจาสละสลวยไม่เหมาะแก่คนโง่ฉันใด ริมฝีปากที่มุสายิ่งไม่เหมาะแก่เจ้านายฉันนั้น
17:7 Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
17:8 ของกำนัลก็เป็นเหมือนเพชรพลอยในสายตาของเจ้าของ ไม่ว่ามันจะหันไปทางไหนก็เจริญรุ่งเรืองทางนั้น
17:8 A gift is as a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
17:9 บุคคลผู้ปิดบังการละเมิดก็เสาะหาความรัก แต่คนกล่าวเรื่องนั้นซ้ำซากก็ทำให้เพื่อนสนิทแยกจากกัน
17:9 He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth very friends.
17:10 คำขนาบเข้าไปในคนฉลาดลึกกว่าเฆี่ยนคนโง่สักร้อยที
17:10 A reproof entereth more into a wise man than an hundred stripes into a fool.
17:11 คนชั่วร้ายก็แสวงแต่การกบฏ ฉะนั้นจะมีผู้สื่อสารดุร้ายไปสู้เขา
17:11 An evil man seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him.
17:12 ให้คนไปพบแม่หมีที่ลูกถูกขโมยไป ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา
17:12 Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
17:13 ถ้าคนหนึ่งคนใดทำชั่วตอบแทนความดี ความชั่วจะไม่พรากจากเรือนของคนนั้น
17:13 Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
17:14 เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหล ฉะนั้นจงเลิกเสียก่อนเกิดการวิวาท
17:14 The beginning of strife is as when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with.
17:15 ผู้ที่ช่วยให้คนชั่วร้ายเป็นฝ่ายถูกและผู้ที่ปรับโทษคนชอบธรรม ทั้งสองก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์
17:15 He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both are abomination to the LORD.
17:16 ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญา ในเมื่อเขาไม่มีความคิด
17:16 Wherefore is there a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing he hath no heart to it?
17:17 มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก
17:17 A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
17:18 คนที่ไม่มีความเข้าใจก็ให้คำปฏิญาณ และเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนของตน
17:18 A man void of understanding striketh hands, and becometh surety in the presence of his friend.
17:19 บุคคลผู้รักการละเมิดก็รักการวิวาท บุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย
17:19 He loveth transgression that loveth strife: and he that exalteth his gate seeketh destruction.
17:20 ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจตลบตะแลงก็ไม่พบสิ่งที่ดีอันใด และผู้ที่ลิ้นวิปลาสก็ตกอยู่ในความยากลำบาก
17:20 He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
17:21 บิดาที่มีบุตรโฉดก็มีความโศก และบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน
17:21 He that begetteth a fool doeth it to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
17:22 ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง
17:22 A merry heart doeth good like a medicine: but a broken spirit drieth the bones.
17:23 คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อเพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม
17:23 A wicked man taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment.
17:24 คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญา แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก
17:24 Wisdom is before him that hath understanding; but the eyes of a fool are in the ends of the earth.
17:25 บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดา และเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด
17:25 A foolish son is a grief to his father, and bitterness to her that bare him.
17:26 ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดี ที่จะโบยเจ้านายเพราะเหตุความเที่ยงตรงก็ผิด
17:26 Also to punish the just is not good, nor to strike princes for equity.
17:27 บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ
17:27 He that hath knowledge spareth his words: and a man of understanding is of an excellent spirit.
17:28 ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาด คนที่หุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเป็นคนมีความเข้าใจ
17:28 Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: and he that shutteth his lips is esteemed a man of understanding.
อ่านบทถัดไป