A+
A++
T
E
T-E
3:1 ต่อมาโยบอ้าปากของท่านแช่งวันกำเนิดของท่าน
3:1 After this opened Job his mouth, and cursed his day.
3:2 และโยบว่า
3:2 And Job spake, and said,
3:3 "ขอให้วันซึ่งข้าเกิดนั้นพินาศทั้งคืนที่พูดว่า `ตั้งครรภ์เด็กชายคนหนึ่งแล้ว' นั้นด้วย
3:3 Let the day perish wherein I was born, and the night in which it was said, There is a man child conceived.
3:4 ขอให้วันนั้นเป็นความมืด ขอพระเจ้าจากเบื้องบนอย่าแสวงหาวันนั้น หรืออย่าให้แสงสว่างส่องในวันนั้น
3:4 Let that day be darkness; let not God regard it from above, neither let the light shine upon it.
3:5 ขอความมืดทึบและเงามัจจุราชยึดเอาวันนั้นไว้ ขอให้เมฆคลุมมันไว้ ขอให้ความดำทะมึนแห่งวันนั้นทำให้มันหวาดกลัว
3:5 Let darkness and the shadow of death stain it; let a cloud dwell upon it; let the blackness of the day terrify it.
3:6 คืนนั้นน่ะ ขอให้ความมืดทึบฉวยมันไว้ อย่าให้มันเข้าส่วนท่ามกลางบรรดาวันของปี อย่าให้นับมันเข้าเป็นส่วนของเดือนต่อไปเลย
3:6 As for that night, let darkness seize upon it; let it not be joined unto the days of the year, let it not come into the number of the months.
3:7 ดูเถิด ขอให้คืนนั้นเป็นหมัน ขออย่าให้เสียงร้องอันชื่นบานได้ยินในคืนนั้น
3:7 Lo, let that night be solitary, let no joyful voice come therein.
3:8 ขอให้บรรดาผู้ที่สาปวันได้สาปคืนนั้นด้วย คือผู้ที่พร้อมจะเปล่งเสียงร้องคร่ำครวญ
3:8 Let them curse it that curse the day, who are ready to raise up their mourning.
3:9 ขอให้ดาวเวลารุ่งสางของมันมืด ขอให้มันหวังความสว่าง แต่ไม่พบ อย่าให้เห็นแสงอรุณรุ่งเช้า
3:9 Let the stars of the twilight thereof be dark; let it look for light, but have none; neither let it see the dawning of the day:
3:10 เพราะว่ามันมิได้ปิดประตูแห่งครรภ์มารดาของข้า หรือซ่อนความเศร้าโศกจากตาของข้า
3:10 Because it shut not up the doors of my mother's womb, nor hid sorrow from mine eyes.
3:11 ทำไมข้าไม่ตายเสียแต่กำเนิด ทำไมข้าไม่ขาดใจเสียเมื่อข้าออกมาจากครรภ์แล้วก็สิ้นไป
3:11 Why died I not from the womb? why did I not give up the ghost when I came out of the belly?
3:12 ทำไมหัวเข่าจึงรับข้าไว้ หรือทำไมหัวนมมีให้ข้าดูด
3:12 Why did the knees prevent me? or why the breasts that I should suck?
3:13 ถ้าหาไม่แล้ว ข้าจะนอนเงียบสงบอยู่ ข้าจะหลับ แล้วข้าจะได้หยุดพักอยู่
3:13 For now should I have lain still and been quiet, I should have slept: then had I been at rest,
3:14 กับพวกกษัตริย์และพวกที่ปรึกษาของแผ่นดินโลก ผู้ได้สร้างที่โดดเดี่ยวอ้างว้างไว้สำหรับตัวเอง
3:14 With kings and counsellors of the earth, which build desolate places for themselves;
3:15 หรือกับเจ้านายผู้มีทองคำ ผู้บรรจุเงินไว้เต็มบ้าน
3:15 Or with princes that had gold, who filled their houses with silver:
3:16 หรือทำไมข้าไม่เป็นอย่างลูกที่แท้งซึ่งซ่อนไว้ อย่างทารกซึ่งไม่เคยเห็นแสงสว่าง
3:16 Or as an hidden untimely birth I had not been; as infants which never saw light.
3:17 ที่นั่นคนชั่วร้ายหยุดดิ้นรน และที่นั่นผู้ที่เหนื่อยอ่อนได้หยุดพัก
3:17 There the wicked cease from troubling; and there the weary be at rest.
3:18 ที่นั่นผู้ถูกจองจำก็สบายด้วยกัน เขาทั้งหลายไม่ได้ยินเสียงของผู้กดขี่
3:18 There the prisoners rest together; they hear not the voice of the oppressor.
3:19 ผู้น้อยและผู้ใหญ่ก็อยู่ที่นั่น และทาสก็เป็นอิสระพ้นจากนายของเขา
3:19 The small and great are there; and the servant is free from his master.
3:20 ไฉนหนอผู้ที่ทนทุกข์เวทนาอย่างนี้ ยังได้รับแสงสว่าง และผู้ที่มีใจขมขื่นได้รับชีวิต
3:20 Wherefore is light given to him that is in misery, and life unto the bitter in soul;
3:21 ผู้คอยความตาย แต่มันไม่มา และขุดหามันมากกว่าหาทรัพย์ที่ซ่อนอยู่
3:21 Which long for death, but it cometh not; and dig for it more than for hid treasures;
3:22 ผู้ซึ่งเปรมปรีดิ์อย่างยิ่งและยินดี เมื่อเขาพบหลุมฝังศพ
3:22 Which rejoice exceedingly, and are glad, when they can find the grave?
3:23 ไฉนจึงประทานความสว่างแก่ผู้ที่ทางของเขาซ่อนอยู่ ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงล้อมรั้วต้นไม้กั้นไว้
3:23 Why is light given to a man whose way is hid, and whom God hath hedged in?
3:24 เพราะการถอนหายใจของข้ามีมาก่อนอาหารของข้า และการครวญครางของข้าก็เทออกมาเหมือนน้ำทั้งหลาย
3:24 For my sighing cometh before I eat, and my roarings are poured out like the waters.
3:25 เพราะสิ่งที่ข้ากลัวมากก็มาเหนือข้า และสิ่งที่ข้าครั่นคร้ามก็ตกแก่ข้า
3:25 For the thing which I greatly feared is come upon me, and that which I was afraid of is come unto me.
3:26 ข้าไม่สบายใจเลย ทั้งข้าก็ไม่สงบ ข้าไม่ได้หยุดพัก แต่ความทรมานก็มาหา"
3:26 I was not in safety, neither had I rest, neither was I quiet; yet trouble came.
อ่านบทถัดไป
