A+
A++
T
E
T-E
39:1 "เจ้ารู้ไหมว่าเลียงผาตกลูกเมื่อไร เจ้าเคยเฝ้าดูกวางตัวเมียตกลูกหรือ
39:1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? or canst thou mark when the hinds do calve?
39:2 เจ้านับเดือนที่มันท้องครบได้หรือ และเจ้ารู้เวลาเมื่อมันตกลูกไหม
39:2 Canst thou number the months that they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth?
39:3 คือเมื่อมันฟุบลงตกลูกของมันแล้วก็ตกลูกอ่อนของมันออกมา
39:3 They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
39:4 ลูกอ่อนของมันแข็งแรงขึ้น มันเติบโตใหญ่ด้วยมีข้าวกิน มันออกไปแล้วไม่กลับมาหาอีก
39:4 Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them.
39:5 ใครปล่อยให้ลาป่าวิ่งกระเจิงไป ใครแก้เชือกผูกลาเปลี่ยว
39:5 Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass?
39:6 ซึ่งเราได้ให้ถิ่นทุรกันดารเป็นบ้านของมัน และให้ดินแห้งแล้งเป็นที่อาศัยของมัน
39:6 Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
39:7 มันเย้ยเสียงอึกทึกของเมือง มันไม่ได้ยินเสียงของผู้ขับขี่ตะโกนบอก
39:7 He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.
39:8 มันตระเวนภูเขาอันเป็นลานหญ้าของมัน และมันแสวงหาหญ้าเขียวทุกอย่าง
39:8 The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
39:9 ม้ายูนิคอนยอมรับใช้เจ้าหรือ มันจะนอนค้างคืนอยู่ที่รางหญ้าของเจ้าหรือ
39:9 Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib?
39:10 เจ้าเอาเชือกผูกม้ายูนิคอนให้ลากไถได้หรือ หรือมันจะยอมคราดที่ลุ่มตามเจ้าไปหรือ
39:10 Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
39:11 เจ้าจะพึ่งมัน เพราะแรงมันมากได้หรือ หรือจะมอบงานของเจ้าไว้กับมัน
39:11 Wilt thou trust him, because his strength is great? or wilt thou leave thy labour to him?
39:12 เจ้าไว้ใจว่ามันจะกลับมาและนำข้าวของเจ้ามาที่ลานนวดข้าวหรือ
39:12 Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather it into thy barn?
39:13 เจ้าให้ปีกอันสวยงามแก่นกยูงหรือ และให้ปีกและขนแก่นกกระจอกเทศหรือ
39:13 Gavest thou the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich?
39:14 ซึ่งละไข่ของมันไว้กับดินให้มันอบอุ่นอยู่ในดิน
39:14 Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust,
39:15 ลืมไปว่าตีนหนึ่งอาจจะเหยียบมันแหลก และสัตว์ป่าทุ่งจะย่ำมัน
39:15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
39:16 มันรุนแรงต่อลูกอ่อนของมันอย่างกับว่าไม่ใช่ลูกของมัน ถึงมันจะเหนื่อยเปล่า มันก็ไม่กลัว
39:16 She is hardened against her young ones, as though they were not her's: her labour is in vain without fear;
39:17 เพราะพระเจ้าทรงกระทำให้มันลืมสติปัญญา และมิได้ทรงให้มันมีความเข้าใจ
39:17 Because God hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding.
39:18 เมื่อมันเร่งตัวเองให้หนี มันหัวเราะเยาะม้าและคนขี่
39:18 What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider.
39:19 เจ้าให้พลังแก่ม้าหรือ เจ้าห่มคอของมันด้วยฟ้าร้องหรือ
39:19 Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder?
39:20 เจ้าทำให้มันกลัวอย่างตั๊กแตนหรือ เสียงหายใจอันดังของมันน่าสะพรึงกลัว
39:20 Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.
39:21 มันตะกุยไปในหุบเขา และเต้นโลดด้วยกำลังของมัน มันออกไปปะทะคนถืออาวุธ
39:21 He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: he goeth on to meet the armed men.
39:22 มันหัวเราะเยาะความกลัว และไม่ตกใจ มันไม่หันกลับหนีดาบ
39:22 He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword.
39:23 แล่งธนูกวัดแกว่งกระทบมัน หอกใหญ่ที่วาววับและหอกซัดกระแทกมัน
39:23 The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield.
39:24 มันโกยดินด้วยความดุร้ายและเดือดดาล พอได้ยินเสียงแตร มันยืนนิ่งอยู่ต่อไปไม่ได้
39:24 He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that it is the sound of the trumpet.
39:25 เมื่อเป่าแตรขึ้น มันร้อง `ฮีแฮ่' มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกล ทั้งเสียงตะโกนของผู้บังคับบัญชาและเสียงโห่ร้อง
39:25 He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
39:26 เหยี่ยวนกเขาโผไปมาด้วยสติปัญญาของเจ้าหรือ และกางปีกของมันตรงไปทางทิศใต้
39:26 Doth the hawk fly by thy wisdom, and stretch her wings toward the south?
39:27 นกอินทรีทะยานขึ้นตามบัญชาของเจ้าหรือ ทั้งทำรังของมันบนที่สูง
39:27 Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?
39:28 มันอยู่ที่หน้าผาและทำรังของมันบนชะโงกผาและบนที่เข้มแข็ง
39:28 She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
39:29 มันส่ายหาเหยื่อจากที่นั่น ตาของมันเห็นเหยื่อได้แต่ไกล
39:29 From thence she seeketh the prey, and her eyes behold afar off.
39:30 ลูกอ่อนของมันดูดเลือด และมีอะไรถูกฆ่าตายที่ไหน มันอยู่ที่นั่นแหละ"
39:30 Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.
อ่านบทถัดไป
