A+
A++
T
E
T-E
6:1 แล้วโยบตอบว่า
6:1 But Job answered and said,
6:2 "โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความเศร้าโศกของข้า และเอาความลำบากยากเย็นของข้าใส่ไว้ในตราชู
6:2 Oh that my grief were throughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
6:3 บัดนี้ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล เพราะเหตุนี้คำพูดของข้าก็จะถูกกลืนไปหมด
6:3 For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
6:4 เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า จิตใจของข้าดื่มพิษของมัน ความน่าหวาดเสียวจากพระเจ้าขยายแนวเข้าใส่ข้า
6:4 For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof drinketh up my spirit: the terrors of God do set themselves in array against me.
6:5 ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ วัวผู้ร้องบนกองหญ้าของมันหรือ
6:5 Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
6:6 จะรับประทานสิ่งที่จืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ หรือไข่ขาวมีรสอะไรบ้าง
6:6 Can that which is unsavoury be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?
6:7 สิ่งที่จิตใจของข้าไม่ยอมแตะต้องนั้น กลับเป็นอาหารระทมทุกข์ของข้า
6:7 The things that my soul refused to touch are as my sorrowful meat.
6:8 โอ ข้าอยากจะได้สมดังที่ทูลขอ และขอพระเจ้าทรงประทานตามความปรารถนาของข้า
6:8 Oh that I might have my request; and that God would grant me the thing that I long for!
6:9 ว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้าว่า พระองค์จะใช้พระหัตถ์ของพระองค์อย่างเต็มที่ และตัดข้าออกเสีย
6:9 Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
6:10 นี่จะเป็นการปลอบโยนใจของข้า ข้าจะเสริมกำลังในความทุกข์ ขออย่าให้พระองค์แสดงพระเมตตา เพราะข้ามิได้ปกปิดพระวจนะขององค์ผู้บริสุทธิ์นั้น
6:10 Then should I yet have comfort; yea, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
6:11 ข้ามีกำลังอะไร ที่ข้าจะมีความหวัง และอะไรเป็นอวสานของข้า ที่ข้าจะต่อชีวิตของข้า
6:11 What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should prolong my life?
6:12 กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ
6:12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
6:13 ข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าหรือ ข้าจนปัญญาเสียแล้วหรือ
6:13 Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
6:14 บุคคลผู้ใดสิ้นความหวังก็ควรได้รับความกรุณาจากเพื่อน แต่เขาทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
6:14 To him that is afflicted pity should be shewed from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty.
6:15 พี่น้องของข้าทรยศอย่างลำธาร อย่างลำธารที่น้ำไหลล้น
6:15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, and as the stream of brooks they pass away;
6:16 ซึ่งดำไปเหตุด้วยน้ำแข็ง และที่หิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
6:16 Which are blackish by reason of the ice, and wherein the snow is hid:
6:17 เมื่อมันร้อนขึ้นมันก็หายไป เมื่อร้อนมันก็สูญไปจากที่ของมัน
6:17 What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
6:18 หมู่คนเดินทางหันออกจากทางของเขา เขาขึ้นไปยังที่ร้างเปล่า และพินาศ
6:18 The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
6:19 หมู่คนเดินทางของตำบลเทมามองดู คนเดินทางของเมืองเชบารอคอยหมู่คนเหล่านั้น
6:19 The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
6:20 เพราะเขาทั้งหลายหวังใจ เขาจึงต้องผิดหวัง เขามาถึงที่นั่นและต้องละอายใจ
6:20 They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.
6:21 เพราะบัดนี้ ท่านทั้งหลายก็ไร้ความหมาย ท่านเห็นความลำบากยากเย็นของข้า และท่านก็กลัว
6:21 For now ye are nothing; ye see my casting down, and are afraid.
6:22 ข้าพูดว่า `ขอของกำนัลข้าหน่อย' หรือ `ขอสินบนจากทรัพย์สินของท่านให้ข้า'
6:22 Did I say, Bring unto me? or, Give a reward for me of your substance?
6:23 หรือว่า `ขอช่วยข้าให้พ้นจากมือของปฏิปักษ์' หรือว่า `ขอไถ่ข้าจากมือของผู้มีอำนาจ' หรือ
6:23 Or, Deliver me from the enemy's hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
6:24 สอนข้าซี และข้าจะเงียบ ขอทำให้ข้าเข้าใจว่าข้าผิดตรงไหน
6:24 Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand wherein I have erred.
6:25 คำซื่อตรงมีอำนาจมากจริงๆ แต่คำติเตียนของท่านติเตียนอะไร
6:25 How forcible are right words! but what doth your arguing reprove?
6:26 ท่านคิดว่าท่านติเตียนถ้อยคำได้หรือ เมื่อคำปราศรัยของคนสิ้นหวังเป็นแต่ลม
6:26 Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, which are as wind?
6:27 เออ ท่านทั้งหลายเอาเปรียบลูกกำพร้าพ่อ และขุดบ่อดักจับเพื่อนของท่าน
6:27 Yea, ye overwhelm the fatherless, and ye dig a pit for your friend.
6:28 ฉะนั้นบัดนี้ ขอมองดูข้าด้วยความพอใจเถิด เพราะถ้าข้ามุสา ก็จะปรากฏแจ้งแก่ท่าน
6:28 Now therefore be content, look upon me; for it is evident unto you if I lie.
6:29 ขอทีเถอะ ขอหันคิดใหม่ อย่าทำความชั่วช้าเลย เออ กลับคิดใหม่เถอะ ข้ายังชอบธรรมอยู่
6:29 Return, I pray you, let it not be iniquity; yea, return again, my righteousness is in it.
6:30 มีความชั่วช้าสิ่งใดบนลิ้นข้าหรือ ข้าไม่รู้ถึงรสภัยพิบัติหรือ"
6:30 Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
อ่านบทถัดไป
